Monomane aanpakken van strategie-executie

Strategie

Naast aanpakken die falen door onbalans, komen in het onderzoek nog andere faalfactoren naar voren. Deze kunnen te eenzijdige aanpakken
genoemd worden. In essentie komt dat neer op vormen van strategie-executie die te eenzijdig strategisch, inhoudelijk, veranderkundig of
projectmatig zijn. Ook blijkt de executie spaak te lopen wanneer de aanpak te complex, te simplistisch of te hypegedreven is.

Een te expertmatige of technocratische aanpak

Wanneer de aanpak van de strategie-executie alleen draait om het injecteren van de juiste expertise, direct ingebracht waar die nodig is, het liefst in de vorm van bewezen ‘best practices’ en ‘best-in-class’-referentiemodellen, dreigt mislukking. Deze technocratische aanpak leidt niet tot een breed gedragen en doorleefde nieuwe realiteit.

Gegijzelde aanpakken

Een voorbeeld van een gegijzelde aanpak tref je vaak aan bij executievraagstukken rond Het Nieuwe Werken of bij startups. Organisaties willen dan allemaal Googletje spelen, inclusief open en rumoerige werkplekken, voldoende zitzakken, glijbanen en faciliteiten om je hond mee naar je werk te kunnen nemen.

Verstandiger zou het zijn om bij het voorbereiden van Het Nieuwe Werken ruim voldoende gesloten stiltewerkplekken te hebben, zodat er ook soms hard gewerkt kan worden. Te weinig organisaties denken goed en nuchter na over de functionele én de inspirerende vereisten voor een goede werkplek. Het inrichten van een stiltewerkplek heeft niets te maken met het terugdraaien van vrijheden. Integendeel zelfs. De meeste medewerkers zijn juist blij met een gezonde differentiatie in functionaliteiten op de werkplek. Ik zie organisaties waar Het Nieuwe Werken al te rigoureus is ingevoerd, met het credo ‘hoe meer open ruimten hoe beter’, dat allemaal weer terugdraaien. Met hoge kosten die bespaard hadden kunnen worden als er beter over was nagedacht.

Gegijzeld door hypes of puur hobbyisme

Ook hebben we soms te maken met hype- of goeroe-gedreven aanpakken. Elke adviseur, wetenschapper of zelfverklaarde goeroe die een enkele invalshoek of methode dominant maakt en als generiek recept voor succes neerlegt, dient gewantrouwd te worden. Iedereen begrijpt dat het noodzakelijk is om bedrijfs- en veranderkundige concepten scherp en ‘sticky’ neer te zetten, al is het alleen maar vanwege de marketing en de plakfactor die zorgt dat concepten ook blijven hangen. De nuchtere werkelijkheid is dat aan de meeste initiatieven van strategie-executie een meervoudige probleemstelling ten grondslag ligt die een meervoudige analyse en gedifferentieerde oplossing vraagt.

De oplossing is altijd multidisciplinair. Mensen kunnen erg enthousiast raken van hypes en raken verblind voor de reële complexiteit waar je mee om hebt te gaan. Soms wordt een hype een regelrechte hobby waarvan iedereen overtuigd moet worden. Of je gegijzeld wordt door de strategen en experts is aan de orde als concepten als Blue Ocean, Theory U, Dragons’ Den of Big Hairy Audicious Goals een doel op zichzelf zijn geworden in plaats van een middel.

Bron: Strategie = Executie

Door: Jacques Pijl

Het boek: Strategie = Executie

Een strategie is net zo briljant als haar executie. Strategie-executie moet zowel exploitatie van het bestaande businessmodel als innovatie mogelijk maken. Het is net zo relevant voor professionals van gevestigde organisaties als voor ondernemers bij snelgroeiende startups. Maar hoe doe je dat? Dat lees je in Strategie = Executie, NR. 1 bestseller bij Managementboek én shortlist ‘Managementboek van het Jaar 2017’.

• Meer informatie over Strategie = Executie >>>