Als P&O adviseur heb ik al de nodige veranderingen meegemaakt in onze organisatie.
Dat is ook de reden dat ik altijd gebleven ben. Altijd werd een nieuw doel gecreëerd met duidelijke uitgangspunten en onderbouwd door een uitgeschreven visie. Dat doel, of meerdere doelen werd dan vaak gekoppeld aan een programma voor de komende vier jaren. En tussentijds werden de doelen aangepast aan veranderende omstandigheden.
Zo is de organisatie in de loop der jaren veel platter geworden en de verantwoordelijkheid lager in de organisatie gelegd. Alles verliep heel organisch en rustig zonder enorme schokbewegingen.
Veranderen om te veranderen
In deze tijd, lees maar op de ManagementSite en volg de bewegingen en beweringen maar op Linkedin en Twitter, lijkt veranderen niet meer een middel maar meer een doel in zich zelf geworden.
Onze intelligentia, hoog opgeleid en goed betaald, stort zich collectief in een maalstroom van ‘omdenken’, ‘out of the box denken’ en daaraan gekoppeld talloze dagen op de hei, ondersteund door goed betaalde trainers en programma’s. Het lijkt wel een hype, zoals we er al zoveel hebben gehad. Ieder zich zelf respecterend lid van Linkedin moet wel een duit in het veranderingszakje doen.
Verandering als speeltje van het ego
Deze ontwikkeling is fundamenteel anders dan alle andere. Waren ontwikkelingen vroeger nog gestoeld op een visie of een duidelijk omschreven doel, deze huidige ontwikkeling met als roepnaam “verandering" is op geen enkel ander motief dan het verheerlijken van het eigen ego gestoeld. Gezegd wordt dat het voor de inwoners, de burgers, onze klanten is. Maar in werkelijkheid gaat het maar om 1 ding. Jezelf bezig houden en liefst zo min mogelijk werken. De veronderstelde behoefte van de inwoner wordt slechts zelden gevraagd of getoetst.
Medewerkers, bij voorkeur zonder leidinggevenden, zoeken elkaar in grote getale op en discussiëren met elkaar tot de vonken er vanaf vliegen. Maar met welk doel ? Ongetwijfeld hebben de veranderaars daar een lawine van argumenten voor, maar afgepeld blijft er maar bitter weinig over.
